Verzamelen van Munten en Numismatiek
MUNTEN VERZAMELEN
Het verzamelen van munten (en ook penningen) is voor veel mensen een bijzonder leuke en ook leerzame hobby. Wat vaak begint met het vergaren van zoveel mogelijk verschillende typen of jaartallen ontwikkelt zich bij veel mensen tot een veel bredere hobby, waarbij niet bezit van de munten, maar het bezit van kennis en begrip de hoofdzaak wordt. Natuurlijk hebben de meeste verzamelaars al een interesse voor geschiedenis wanneer zij met deze hobby starten, maar munten zijn wel een prachtig middel om deze interesse uit te bouwen en te ondersteunen.
De mensheid gebruikt al duizenden jaren munten en ze vormen een prachtige afspiegeling van de geschiedenis door de eeuwen heen. Van lokale graaf tot machtige keizer, van kleine vesting tot wereldrijk, allemaal hebben ze munten vervaardigd en geprobeerd op die kleine munten in schrift of symbool iets mee te geven van hun opvattingen, hun rol en kijk op de wereld. Een groot deel van de geschiedenis van de mensheid in de afgelopen 3000 jaar valt via munten te illustreren en soms zelfs af te lezen. En het mooiste is: veel van die munten, ook uit de klassieke oudheid, zijn nog altijd voor verzamelaars bereikbaar. Bij het verzamelen van munten is het zomaar mogelijk om voor € 100,- een mooie Romeinse munt te kopen of voor € 10 een aardige duit uit de tijd dat Nederland nog 7 Provinciën had. Uiteraard zijn veel munten en penningen ook veel kostbaarder, maar het is heel goed mogelijk om met een bescheiden portomoné toch al een heel leuke en interessante collectie op te bouwen.
Veel mensen hebben thuis wel ergens een doosje of laatje met wat oude munten en vaak roepen deze tal van vragen op, uiteraard is vaak de eerste vraag "wat is hij waard" maar er zijn nog zoveel andere vragen te stellen. Waar komt hij vandaan en hoe oud is hij? Vaak staat dit wel op de munt vermeld, maar zeker bij de oude munten is dit niet altijd even makkelijk terug te vinden. Daarna komen de wat meer abstracte vragen, b.v. van welk geldstelsel maakte deze munt deel uit, hoe lang is hij gebruikt en welke munten waren er toen nog meer. Echt economisch is de vraag naar de toenmalige waarde van de munt en de koopkracht die hij vertegenwoordigde. Het zijn deze en nog veel meer vragen die veel verzamelaars zich stellen. Antwoorden zijn deels in historische bronnen en latere boeken te vinden, maar gelukkig er is ook nog steeds veel onduidelijk of onbekend. Sommige dingen zullen we nooit meer met zekerheid kunnen vaststellen, andere zaken liggen te wachten om ontdekt te worden in papieren archieven of in ons allergrootste archief, de bodem.
Numismatiek
De interesse in oude met name klassieke (Griekse en Romeinse) munten is in de renaissance ontstaan toen men een grote verering van deze oude beschaving ontwikkelde. Degenen die zich dat konden veroorloven (uiteraard maar een kleine groep) verzamelde allerlei zaken uit de oudheid, waarbij met name de munten en cameeën (gesneden stenen) bereikbaar bleken. Vanaf dat moment blijft de interesse voor oude munten, penningen en cameeën bestaan. Oude munten blijken bijzonder informatieve tijddocumenten waaruit informatie op tal van terreinen te halen valt. Het verzamelen van munten werd daarmee al vrij snel ook het verzamelen van informatie; wie waren de keizers op die munten? Wat stelt de afbeelding voor? Waarom werden zoveel verschillende munten geslagen? Wat was het politieke of economische doel? Steeds beter slaagde de numismatiek in het beantwoorden van vele vragen en inmiddels is heel veel, maar nog lang niet alles bekend.
In de 19e eeuw werd het verzamelen van munten steeds vaker op wetenschappelijkere wijze aangepakt en tal van standaardwerken zijn in die eeuw verschenen. Inmiddels was de interesse in munten en penningen niet meer alleen gericht op de oudheid, maar waren ook middeleeuwse, en moderne munten onderwerp van studie. Grote collecties werden in musea bijeengebracht, vaak rond een nalatenschap van een zeer rijk en/of adellijke verzamelaar.
In de 20e eeuw ontwikkelt de numismatiek zich verder. Standaardwerken worden bewerkt en herschreven. Het verzamelen van munten en penningen nam met name vanaf de jaren zeventig een grote vlucht. en duizenden nieuwe verzamelaars ontdekten een nieuwe hobby. Niet elke verzamelaar is ook numismaat en niet elke numismaat is verzamelaar. De metaaldetector deed zijn intrede en het "schatgraven" leidde tot de vondst van heel veel soms nog volledig onbekende munten en veel "detector piloten" ontwikkelden zich van schatgraver tot numismaat.
Heden ten dage verstaan we onder een brede definitie van numismatiek eigenlijk alles en iedereen die zich met munten, papiergeld en penningen bezighoudt en daarbij verder gaat dan alleen het pure vergaren en verzamelen. Voor een numismaat, met een grote of een kleine "n", gaat het niet (alleen) om het object zelf, maar ook of vooral om de kennis daar omheen.
DETERMINEREN en TAXEREN
Bent u een wat minder ervaren verzamelaar of bent u helemaal geen verzamelaar van munten, maar wilt u iets meer weten over munten in uw bezit? Bekijk dan deze pagina, er wordt hier in het kort wat uitgelegd over het herkenen (determineren) van munten, het bepalen van de kwaliteit en het inschatten van de waarde.
Uiteraard zijn de meeste munten die particulieren in Nederland in hun bezit hebben en waarvan men wil weten wat het is en -bovenal- wat hij waard is, van Nederlandse origine. In veel gevallen zult u met een catalogus uit bibliotheek of muntenwinkel en met enig zoekwerk zelf een heel eind kunnen komen. Ook op internet zijn inmiddels catalogi te vinden.
Op deze pagina krijgt u een aantal tips en adviezen die bij het zelf determineren van munten van belang zijn. Uiteraard is het niet mogelijk om u in enkele paragrafen tekst de kennis en ervaring te geven die nodig is voor een volledige beoordeling en taxatie van de munten in uw bezit. Wel is het de bedoeling om u enig inzicht te geven in de factoren die bij de determinatie en taxatie een rol spelen, zodat u b.v. bij koop of verkoop wat beter beslagen ten ijs komt.
Ook als u er niet uit komt, omdat u de munt niet kunt thuisbrengen, kan deze site u verder helpen. Indien u een scan of foto van de munt maakt en inzendt zal getracht worden de afgebeelde munt of penning te determineren. Zo mogelijk zal enige indicatie van de waarde worden gegeven.
Munt of penning?
Veel munten van particulieren blijken in de praktijk helemaal geen munt te zijn. Het zijn b.v. penningen met een waarde aanduiding ter gelegenheid van een bijzondere gebeurtenis, het zoveel jarige bestaan van een stad of dorp. Ook veel herdenkings-penningen b.v. betreffende het koningshuis, worden ten onrechte munt genoemd.
Voor dergelijke penningen zijn gewoonlijk maar moeilijk verzamelaars te vinden, waardoor de waarde vaak vrij laag is.
Het vinden van informatie over penningen is een stuk lastiger dan voor munten. Vaak is er weinig of niets over een penning vastgelegd. Er zijn wel talloze boeken en catalogi over penningen maar deze zijn nagenoeg altijd gerivcht op een beopaald type, onderwerp of maker van penningen. Talloze penningen zult u in geen enkele catalogus kunnen terugvinden.
Wat is dit voor munt?
Het herkennen van munten is in veel gevallen niet eens zo moeilijk, omdat de meeste munten van de laatste 200 jaar het land van uitgifte, een waardeaanduiding (denominatie) en een jaartal vermelden. Van de munten van het Koninkrijk der Nederlanden (vanaf 1814) zijn de oude ½ en hele centen wat lastig: tot 1877 vermeldden deze alleen de afgekorte waarde en een wapenschild op de ene en een grote W met jaartal op de andere zijde. Dezelfde afbeelding is ook te vinden op de zilveren stuivers, dubbeltjes en kwartjes van Koning Willem 1. Daarna zijn Nederlandse munten in principe altijd voorzien van een tekst waarin het woord Nederland of Nederlanden voorkomt. Er is één uitzondering, een gouden munt die al meer dan 400 jaar vrijwel ongewijzigd wordt geslagen: de gouden dukaat. Deze heeft geen Nederlands opschrift, maar uitsluitend Latijn. In de tekst komt het woord "Belgii" voor, waardoor velen op het verkeerde been worden zet.
Met buitenlandse munten wordt het uitzoeken vaak al weer een stuk lastiger. Natuurlijk zijn ook deze vaak voorzien van een landsnaam en waardeaanduiding, doordat deze vrijwel altijd in de eigen taal en het eigen schrift zijn gesteld, zal het thuisbrengen lang niet altijd lukken. Zelfs jaartallen kunnen erg verwarrend zijn, omdat vele landen een afwijkende jaartelling hebben. Zo is de Arabische wereld een kleine 600 jaar op ons achter en kent men daar niet het jaar 2000 maar 1421.
Boeken en catalogi
Voor elk denkbaar onderwerp zijn er gespecialiseerde catalogie en boeken te vinden die precieze omschrijving, varianten en waarden van munten kunnen geven. Deze papieren boeken zijn echter redelijk kostbaar en niet zo eenvoudig te verkrijgen. Uitzonderiong is het blad De Muntkoerier dat bijna elke maand ook een catalogus bevat met Nederlandse Koninkrijksmunten
Internet
Dankzij de ongekende mogelijkheden van het internet is informatie over bijna elk denkbaar onderwerp of gebied te vinden. Ook voor Nederlandse en buitenlandse munten zijn er talloze sites die u een overzicht van een bepaald land bieden of zelfs nog veel meer achterliggende informatie. Daarnaast geven veel sites ook informatie over de catalogusprijzen.
Voor Nederlandse provinciale en koninkrijks munten zou u eens kunnen kijken op de sites van bv De Muntkoerier of bij de firma Laurens Schulman.
Als zelf opzoeken niet lukt
Heel veel munten zijn (sterk) gesleten, hebben geen duidelijke landsnaam of het opschrift is in een onherkenbare taal gesteld. Het determineren van dergelijke moeilijke munten zal ondanks veel gezoek en gepuzzel vaak niet lukken. U kunt er mee naar een handelaar gaan, maar u zult dan in veel gevallen een taxatie-vergoeding moeten betalen. Bent u van plan de munt te verkopen dan zult u uiteraard ook rekening moeten houden met het eigen belang dat de handelaar bij de taxatie heeft.
Een andere optie is advies vragen aan een ervaren numismaat. Via internet kunt u een foto of scan van de beide zijden van de munt aan een ervaren muntenkenner voorleggen of op een site achterlaten voor commentaar. Ook deze site biedt die mogelijkheid, waarbij de webmaster de mogelijkheid heeft zonodig gebruik te maken van de expertise van de leden van de NKON.
En wat is hij waard?
Heeft u land, denominatie en jaartal van een munt kunnen bepalen en heeft u deze ook kunnen vinden in een catalogus, dan weet u nu in ieder geval wat voor munt u hebt. Waarschijnlijk bent u minstens zo geïnteresseerd in een ander aspect van deze munt: de waarde.
Gewoonlijk vermeldt de catalogus meerdere waarden bij dezelfde munt, waarbij er een enorm verschil is tussen de hoogste en de laagste vermelde waarde. Het verschil tussen die waarden is de kwaliteit van de munt.
Kwaliteit
Munten die net geslagen zijn en absoluut zonder enige beschadiging of vlek, zijn het allermooiste om te zien en daarom ook het meest gezocht door de verzamelaar. Logischer wijze zijn er van de oudere munten maar weinig exemplaren in die staat bewaard gebleven; munten zijn immers gebruiksartikelen. Een aardig voorbeeld zijn de centen en stuivers van koningin Juliana: van deze munten werden er jaarlijks vele miljoenen geslagen, maar van de centen en stuivers uit de vijftiger jaren zijn maar heel weinig exemplaren te vinden die "als nieuw" zijnen deze hebben dan ook direct een redelijke verzamelwaarde. Gewone en gebruikte munten van hetzelfde jaar en type hebben juist helemaal geen verzamelwaarde!
Door gebruik krijgen munten krasjes en dutsjes en de hoogste delen worden vaak gladder. Afhankelijk van de mate waarin deze slijtage is opgetreden zijn er verschillende kwalificaties te geven:
FDC
Een onberispelijke en in nieuwstaat verkerende munt. Geen krasjes, dutsjes, vingerafdrukken etc., ook niet als de munt met een loep bekeken wordt.
Unc
De munt is vrijwel onberispelijk, heeft geen slijtage en nog vrijwel volledig de originele kleur. Door het vervoer in zakken en emmers kan de munt bij het bekijken met een loep wat minimale krasjes vertonen.
Prachtig
Nog steeds een vrijwel onberispelijke munt, met slechts minimale slijtage op de allerhoogste plekjes. Elk detail is nog aanwezig. De originele kleur is (groten)deels verdwenen. Afkorting "Pr"
Zeer Fraai
Munten die al wat langer gecirculeerd hebben en enige herkenbare slijtage vertonen. De allerhoogste plekjes zijn wat verder afgesleten, de kleinste details zijn moeilijk te herkennen. Verder is de munt gaaf en zonder dutsen of hakken in de rand. Afkorting "zf"
Fraai
In deze kwaliteit begint een munt nadrukkelijke slijtage te vertonen. De kleinere details zijn verdwenen en ook in de oppervlakte van de munt zijn de sporen van langdurig gebruik behoorlijk zichtbaar. Alle tekst is volledig leesbaar en er zijn geen grote dutsen en hakken in de rand. Afkorting "fr".
Zeer goed
Deze kwaliteit had beter "behoorlijk slecht"kunnen heten, want het gaat om fors gesleten exemplaren waarbij nog maar weinig detail is terug te vinden. Letters zijn behoorlijk glad, soms is de slijtage ook niet gelijkmatig, maar vooral ernstig op wapenschilden en portretten. Alle letters zijn nog steeds goed leesbaar. Afkorting "zg"
Goed
Bedoeld is eigenlijk "slecht". De munt is zwaar gesleten en vertoont nog amper details. De hoge delen zijn vrijwel verdwenen en wapenschilden en portretten zijn niet veel meer dan silhouetten. De letters beginnen ten dele te vervagen. Afkorting "g"
De genoemde kwalificaties vertonen onderling behoorlijke verschillen. Uiteraard is het goed mogelijk dat uw munt niet precies aan een kwalificatie voldoet, maar tussen twee kwaliteiten in zit. Door een kwaliteit te voorzien van een + of - kan de aanduiding worden verfijnd. Voor het geval de munt precies tussen twee kwaliteiten in zit, wordt de omschrijving xx/xx gebruikt (b.v. zf/pr).
Het inschatten van kwaliteit is één van de moeilijkste zaken bij het verzamelen van munten. Zelfs ervaren verzamelaars en handelaren kunnen over de kwaliteit van een munt nog behoorlijk van mening verschillen. Zonder deze ervaring is het uiteraard nog lastiger en u doet er daarom goed aan om bij uw inschatting van de kwaliteit aan de hand van bovenstaande criteria, een behoorlijke marge in acht te nemen. U kunt er van uit gaan, dat een koper (verzamelaar of handelaar) in het algemeen behoorlijk kritisch zal kijken. In het geval u munten wilt gaan kopen, ga dan niet af op de kwaliteit die de verkoper aan de munt toekent, maar bepaal aan de hand van de criteria zelf welke kwaliteit het betreft. Er zijn genoeg verkopers/handelaren die er niet voor schromen hun munten meer dan een volle kwaliteit te hoog in te schatten. Uiteraard is de prijs daar dan ook op afgestemd. Bij internetveilingen doet dit verschijnsel zich in nog veel sterkere mate voor! Ga bij die veilingen daarom altijd af op uw eigen oordeel, niet op de kwaliteit die de verkoper er op plakt.
Een aparte opmerking bij de kwaliteit betreft beschadigingen anders dan door slijtage: veel oude munten zijn bewaard gebleven, omdat ze zijn verwerkt in een sieraad. Munten die op deze wijze zijn gebruikt, vertonen ook na demontage van het sieraad nog nadrukkelijke sporen: ze hebben een gat of meerdere gaatjes, soldeerresten of knijpsporen. Bij portretmunten is er vaak schade aan de rand boven het portret doordat de munt daar aan een ketting was bevestigd. Gaatjes en soldeersporen zijn funest voor de kwaliteit en dus ook voor de waarde. In principe resteert alleen de metaalwaarde, tenzij het een echt zeldzame munt is, dan zal een verzamelaar die zich een gaaf exemplaar niet kan veroorloven, toch wel enig geld overhebben voor het vullen van een leeg plekje in zijn collectie. Ook knijpsporen en diepe dutsen en krassen zorgen voor een sterk verlies aan kwaliteit, al is dit net iets minder dramatisch dan bij soldeer en gaatjes.
Poetsen?
Bent u van plan uw munten binnenkort te gaan verkopen en heeft u ze daarom eerst maar eens opgepoetst of opgewreven met een doek of zelfs met koper- of zilverpoets? Da's jammer, u hebt daarmee een groot deel van de waarde van de munten weggegooid. Een verzamelaar gruwelt van de aanblik van gepoetste munten en de kwaliteit wordt al heel snel 1 of 2 niveaus lager ingeschat dan voor het poetsen. Bij veel gewone typen is de waarde door het poetsen zelfs tot praktisch nul gereduceerd.
Er is maar één advies voor munten en penningen die vuil zijn of nogal dof: afblijven! Natuurlijk zien ze er daardoor soms niet op hun mooist uit, maar laat het reinigen a.u.b. over aan een deskundige.
Valse munten
Tenslotte nog een punt waar elke verzamelaar maar ook handelaar zich wel eens zorgen om maakt: is hij echt of niet? Er is een regel die stelt: alles wat ooit gemaakt is, kan ook nagemaakt worden. Dat geldt zeker ook bij munten.
Vroeger werden munten nagemaakt om deze als echt in circulatie te brengen. De maker kon dan het verschil tussen de maakkosten en de circulatiewaarde in zijn zak steken. Om in de schemer of in een grotere betaling als echt door te gaan, hoefde een vervalsing niet perfect te zijn. Deze zgn. "vervalsingen uit de tijd" zijn daardoor vrij goed te herkennen voor de verzamelaar. Gezien hun historische achtergrond worden deze vervalsingen zelf ook verzameld.
Tegenwoordig richt de vervalser zich op de verzamelaar. De vervalser kan daarmee per munt een veel grotere winst behalen en kan dan ook veel meer aandacht besteden aan de vervalsing. Dit kan zover gaan, dat zelfs experts er niet meer uit komen.
In veel vakantielanden (b.v. Spanje en Indonesië) kunt u op straat of op rommelmarkten allerlei populaire oude munten kopen. Deze zijn vaak helemaal niet zo goed nagebootst, maar de klandizie (onwetende toeristen, die ook geen muntenkenner zijn) trappen er toch gemakkelijk in.
Hoe kunt u vervalsingen herkennen?
Zonder ervaring met voldoende echte munten, blijft het herkennen voor een leek erg moeilijk. Toch zijn er wel een paar punten waarop u kunt letten:
- Meest voorkomende vervalsingen
Meest voorkomende vervalsingen van Nederlandse munten zijn:
3-guldenstukken van Willem 1, rijksdaalders van 1853, 1863, 1898, 1932 en '38 grof haar. Verder de gouden tientjes van vooral Wilhelmina 1896, '97 en '98. Verder zijn ook de gouden vijfjes uit 1912 massaal nagemaakt. Heeft u 1 van de genoemde typen dan moet u serieus rekening houden met de mogelijkheid van namaak. Maar ga er vooral vanuit dat elke type en jaartal dat als redelijk waardevol in de catalogi staat aantrekkelijk is voor vervalsers.
- Het materiaal
Met name bij de gouden tientjes en vijfjes zijn er vervalsing van messing, van messing met goud, van laagwaardig goud en in hoogwaardig goud. U kunt de messingen exemplaren vrij gemakkelijk herkennen aan hun kleur en aan hun gewicht. Een echt gouden munt voelt altijd zwaarder dan u verwacht, een messing exemplaar is veel lichter.
Bij de rijksdaalders en 3-guldens is de eerste test of u ergens een koperkleur ziet, met name op de randen en de hoogste delen van portret of wapen ziet u nogal eens het koper van de vervalsing door de dunne verzilvering heen. Verder kunt u een eenvoudig proefje doen: laat de munt met de platte kant op uw vingertop balanceren. Tik met een metalen ballpoint o.i.d. tegen de rand van de munt. Een ijzeren exemplaar levert een zeer hoge en enigszins valse klank op. Een echte zilveren klinkt veel lager en meestal ook zuiverder. Bent u in het bezit van een zeer nauwkeurige weegschaal, dan kunt u ook aan de hand van het gewicht veel vervalsingen herkennen. In de catalogus staat gewoonlijk het exacte gewicht dat een munt moet hebben (voor een oude rijksdaalder is dat exact 25 gram).
- Details
Bestudeer het jaartal met een loep en kijk of hier niet aan is geknoeid. Soms verandert men het jaartal of een ander detail. Bij gouden tientjes en vijfjes staat er soms ergens in heel kleine letters "kopie" of "copy" Van de gouden vijfjes 1912 zijn er waarschijnlijk meer valse dan echte in omloop. Voor het gebruik in sieraden hebben juweliers er massa's bij laten maken die aan kleine afwijkende details zijn te herkennen. Met name de symbooltjes aan weerszijde van het jaartal zijn daarvoor gebruikt: dit moet een soort wybertje zijn met een puntje exact in het midden. Alle andere vormen en decentrale puntjes zijn namaak.
- Het onweerstaanbare aanbod
Een manier waarop u ook veel vervalsingen kunt herkennen, is de wijze waarop ze u worden aangeboden. Heel in het kort komt het er op neer dat u elk aanbod dat eigenlijk te mooi is om waar te zijn moet wantrouwen. Als een verkoper beweert niets van munten af te weten, maar wel weet dat de betreffende munt heel zeldzaam en kostbaar is, moeten bij u alle alarmbellen gaan rinkelen. Door de munt ruim onder de catalogusprijs aan te bieden, speelt de verkoper in op uw gevoel een buitenkansje te hebben. Waarschijnlijk krijgt u geen bedenktijd en ook een vraag om garantie zal waarschijnlijk worden afgeweerd.
In zo'n geval is er maar één advies: houdt uw hebzucht onder controle en koop niets. U krijgt er anders vrijwel zeker spijt van.
Nogmaals: Wat is de waarde?
U hebt een munt waarvan u hebt bepaald wat het is. U weet zeker dat hij echt is en geen bijzondere beschadigingen heeft en u hebt de kwaliteit bepaald aan de hand van de aanwezige slijtage. Dan kunt u eindelijk de waarde van uw munt in de catalogus gaan opzoeken.
Wat levert de munt nu echt op?
U hebt nu de catalogusprijs van de munt gevonden. Helaas is dit niet hetzelfde als de verkoopprijs in het geval u de munt gaat verkopen.
Bij verkoop is het verkopen aan een munthandelaar, b.v. uit de Gouden Gids, de meest voor de hand liggende oplossing. Andere opties zijn het rechtstreeks verkopen aan een verzamelaar, of via een veiling of via internet.
Een munthandelaar zal u na het bekijken van de munten waarschijnlijk een bod doen ruimschoots onder de catalogusprijs. U moet zich realiseren dat dat ook niet anders kan, want als handelaar verkoopt hij de munten voor prijzen rond de catalogusprijs terwijl hij van de opbrengst ook zijn inkoop, zijn bedrijfskosten, belasting en BTW moet betalen. Om dan nog enige winst te maken is een forse marge tussen in- en verkoop onvermijdelijk.
De handelaar zal bij zijn bod nog wel verschil maken tussen munten die hij weer goed denkt te kunnen verkopen (waarvoor hij nog een redelijke prijs over heeft) en munten waarvan hij weet dat deze uitermate algemeen zijn en die nauwelijks door verzamelaars worden gezocht (hiervoor zal hij maar een fractie van de catalogusprijs bieden).
Naast de muntenhandel kunt u natuurlijk ook rechtstreeks proberen te verkopen aan een verzamelaar. Via advertenties, beursen etc. kunt u in contact komen met verzamelaars, maar bedenk hierbij dat verzamelaars die rechtstreeks van particulieren kopen meestal een soort semi-handelaar zijn die evengoed niet van plan zijn de volledige catalogusprijs te betalen.
U kunt uw munt ook laten veilen. Dit is eigenlijk alleen zinvol bij een munt met een behoorlijke waarde, b.v. tenminste enkele honderden Euro. U kunt daarvoor contact opnemen met een algemene inboedelveiling bij u in de buurt. Meestal nemen deze wel betere losse stukken aan. Ook kunt u contact opnemen met een speciale muntenveiling, daarvan zijn er verschillende in Nederland (advertenties staan o.a. in het blad De Muntkoerier). Deze gespecialiseerde muntenveilingen zijn het meest aantrekkelijk voor echt waardevolle stukken. Ook bij een veiling moet u niet rekenen op de volle cataloguswaarde, al zijn opvallende uitschieters naar boven (en ook naar beneden) niet uitgesloten. Een koper op een veiling zal vaak wel een prijs betalen die de catalogusprijs benadert, maar doordat koper en verkoper een percentage aan de veilinghouder moeten betalen, blijft daar voor de verkoper soms minder dan de helft van over.
De laatste hier vermelde optie om uw munten van de hand te doen is het Internet. Hier bent u grotendeels uw eigen veilingmeester en betaalt u maar een klein percentage aan de veilingorganisatie. Er zijn tal van veilingsites waar u verzamelobjecten (en dus ook munten) kunt aanbieden, maar eigenlijk zijn er maar een paar die echt van belang zijn voor het verkopen van munten (eBay, Marktplaats). Hoe het verkopen op deze sites in zijn werk gaat kunt u op de betreffende sites zelf nalezen. Bij munten is het van belang om altijd te zorgen voor goede foto's bij uw aanbod. Zet bij een veiling op eBay niet te hoog in, een startprijs van b.v. $1.00 levert vaker een topopbrengst op dan een startprijs die maar net onder de catalogusprijs ligt. Houdt u vervolgens goed aan de afspraken en regels, vraag eerst betaling voor u iets verzendt en stuur de munten tenslotte op een betrouwbare manier. Betrouwbaar betekent niet perse aangetekend, wel dat u munten zo verpakt dat een hebberige postbode niet door de envelop heen kan voelen wat er in zit, er zijn al vele pakjes om die reden verdwenen.
Conclusie
Bent u bereid en in staat om zelf wat moeite te doen en weet u de weg op het internet aardig te vinden, dan is verkoop via een web-veiling zeker een aantrekkelijk alternatief. De opbrengst is vaak heel behoorlijk en de kosten zijn laag.
Verkoop via een traditionele veiling geeft u meer zekerheden en zelfs de mogelijkheid van een voorschot. Nadeel zijn de hoge kosten en het lage tempo: meestal duurt het maanden voordat uw munt daadwerkelijk is afgehandeld.
Verkoop aan een (semi)handelaar kan een aantrekkelijke optie zijn als u een flinke hoeveelheid munten tegelijk wilt verkopen. Veilinghuizen veilen immers liever alleen de topstukken en via het internet is het verkopen van veel losse munten wel erg omslachtig. Nadeel van de verkoop aan een handelaar is de tamelijke lage prijs die deze gewoonlijk zal bieden. Voor "gewone" munten heeft u weinig alternatieven, maar bij topstukken zijn de andere verkoopkanalen effectiever. Voordeel van verkoop aan een handelaar is dat zo'n handelaar misschien bij u in de buurt woont en hij meestal op zeer korte termijn uw munt(en) kan aankopen.